Ang kalagayan ng mga kababaihan sa lipunan ay hindi isang bagong isyu. Ang kasalukuyang kalagayan na naabut nila ay hindi nakamit dahil sa kagandahang-loob ng mga kalalakihan o dahil sa likas na progreso. Sa halip, ito ay sa pamamagitan ng isang mahabang pagpupumiglas at pagpapakasakit ng mga kababaihan lalo na kapag kailangan ng lipunan ang kanyang mga kontribusyon sa trabaho, tulad halibawa noong panahon ng dalawang pandaigdigang digmaan, at nang dumami ang mga pagbabagong pang-teknolohiko.
Bilang kapilas ng lalaki, ang babae ay mahalaga at mayroong pantay na kakayahang makibahagi sa mga pananagutan ng buhay. Taglay ng isang babae ang kadalubhasaang magtimpi at magpahiwatig gayundin ang kapangahasan sa paghahanap ng naiibang talinghaga. Kung ang tadyang ay upang protektahan ang mahahalagang bahagi ng katawan ng lalaki tulad ng kanyang puso, ang babae ay hinugot mula rito. Kaya’t alam na alam ng babae ang kiliti ng isang lalaki, ang lumaya ang puso kahit nakarehas sa tadyang.
Bilang pagkilala ng Women's History Month at ang International Women's Day, ang ating kasalukuyang isyu ay para sa pagpupugay sa ating mga kababaihan. Kung ikaw ay isang babae, maaaring ito ay panahon upang kumuha ng pagkakataon para suriin ang iyong sarili kung nasaang antas ng pamumuhay ang kinatatayuan mo ngayon, at kung ano ang iyong mga karapatan bilang isang babae.
“Bakit ang babae sa tagal ng pagsasama, Tila mas mahirap maintindihan, Parang isang problema na, Sa una kayang-kaya ngunit, Humihirap na sa tagalan.”(kanta ng Sandwich)
Ang mga babae ay nirerespeto, minamahal, inaalagaan. Hindi ito PSP na bubunutin mo lang sa bulsa pag gusto mo nang paglaruan. Hindi ito IPOD na pakikinggan mo lang pag wala ka ng libangan. At hindi ito RED HORSE na pwede mong laklakin hanggang madaling araw. Ang babae, marami mang arte sa katawan, hindi yan gadyet para kolektahin at paglaruan.(Bob Ong)
